در گوشه ی تنهایی یاد آر از آن تنها
|
تنها شده مجروحی در خاک بیابان ها
|
یاد آر از آن خوبان، دلداده ی عشق حق
|
از بهر نجات تو گشته به خدا ملحق
|
تا چند نیندیشم ما اهل کجا هستیم
|
ره سوی کجا داریم مقصد به کجا بستیم
|
آن کو نکند در سر اندیشه ی فردا را
|
مغبون بکند بر خود دنیا و هم عقبا را
|
یک طرح نوی افکن یک حرکت دیگر کن
|
گامی سوی تقوا نه، ره توشه ی محشر کن
|
اهل دل و دین باید تا طرح نوی شاید
|
بی حرکت جانانه کی عشق بدست آید
|
از خود برهان شیطان با اهل دلی بنشین
|
خود میوه عرفان را از محضر او بر چین
|
یاد آر از آن یاران کز بهر خدا رفتند
|
دست از مس جان شستند گشتند طلا رفتند
|
تا چند شوی غافل از یاد فداکاری
|
فکری بنما آخر یاد آرجانبازان
|
امروز در این کشور مرهون همان هاییم
|
رفتند که من با تو ، در امن بیاساییم
|
دشمن زچه رو امروز روبه شده آن شیرش
|
این خون شهیدان بود، کرده است زمین گیرش
|
پس راه درست ما، راه شهدا باشد
|
در خط شهیدان باش، کان راه خدا باشد
|